ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH. cz.23 b.

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 10, listopad 2022 09:24

ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH.

cz.23 b.

         Jak napisaliśmy w poprzedniej części, po wyborze miast do serii lotniczej kolejnym etapem był wybór odpowiednich tematów do przedstawienia na znaczkach. Przy wyborze tematów korzystano z pewnością z istniejącej ikonografii i opracowań historycznych. Przy braku odpowiednich materiałów można było korzystać z usług fotografów. Można było także korzystać z powszechnie dostępnych materiałów takich jak widokówki i karty pocztowe. Materiały te często stanowiły elementy inspirujące artystów i były przez nich twórczo przetwarzane.

               Czesław Słania i Bogusław Brandt przy projektowaniu znaczków serii Fi. 715-720 korzystali z różnych materiałów, nie wyłączając widokówek wydawanych przez różne instytucje. Przykłady prezentujemy przy opisach kolejnych znaczków zamieszczając fotografie wybranych widokówek w zestawieniu ze znaczkiem wydanym przez Pocztę Polską.

               Pierwszy znaczek w serii Fi.715 o nominale 60 groszy przedstawia fragment murów obronnych miasta Paczków. Znaczek projektowany przez Czesława Słanie, a sztychowany przez Jerzego Millera ma wymiary 25,5 x 31,25 mm i wydany został w nakładzie ok. 53,5 miliona sztuk po czterokrotnym zamówieniu, ostatnim w październiku 1956 roku. Na znaczku przedstawiono jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc Paczkowa wielokrotnie pokazywanego na widokówkach od lat 30. XX wieku. Jest to widok jednej z baszt łupinowych znajdującej się w murze obronnym miasta z fragmentem kościoła św. Jana Ewangelisty, który jest najsłynniejszym kościołem warownym w Europie Środkowej i książkowym przykładem gotyckiej architektury sakralnej. Ze znanych widokówek na których znajduje się widok tego fragmentu miasta należy wymienić wydaną w Monachium (z niemiecką nazwą miasta Patschkau) z wykorzystaniem zdjęcia Schoening & Co. oraz polskie widokówki wydane latach 50 XX wieku. Jedna jest wydana przez firmę Książka i Wiedza z wykorzystaniem fotografii Józefa Dańdy . Druga wydana w sepii przez Biuro Wydawnictw Artystycznych i Ludowych CPLi A, pochodzi z archiwum Biura Turystycznego MK z wykorzystaniem fotografii E. Falkowskiego. Widokówki mają tą sama treść, fotografie są wykonane z tego samego punktu natomiast same widokówki różnią się jakością druku. Na fotografii 1 pokazane są widokówki oraz znaczek Fi. 715.

               Znaczek był wykorzystywany do frankowania zarówno przesyłek lotniczych w połączeniu z innymi znaczkami jako frankatura mieszana i do frankowania przesyłek zwykłych, krajowych zamiejscowych. Przykłady pokazujemy na kolejnych fotografiach.

Fot. 2 Koperta do przesyłek lotniczych przesyłki listowej, zagranicznej wysłanej z Urzędu

         Pocztowego Wrocław 2 w dniu 22.3.1957 roku do Anglii. Przesyłka jest ofrankowana

         parka poziomą znaczków Fi. 715 nalepioną na awersie i parką pionową znaczków

         Fi. 715 o łącznej frankaturze 2,40 zł. Na rewersie były również dwa inne znaczki, które

         zostały odklejone lub odpadły. Frankatura przy ciężarze przesyłki 10 gramów powinna

         wynosić 4,60 zł.

Fot. 3 Koperta o wymiarach 160 x 112 mm przesyłki listowej, zagranicznej przesłanej drogą

        powietrzną (bez naklejki lotnicza) z Urzędu Pocztowego Warszawa (?) w dniu 2.12. (?

         ale po 1957 roku) do Islandii. Przesyłka jest ofrankowana pięcioma znaczkami w tym

         Fi.715, 765, 819, 870, 631. Łączna frankatura wynosi 5,60 zł.

Fot. 4   Koperta o wymiarach 154x 90 mm przesyłki listowej, zagranicznej, poleconej z erką

           w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym numerem przesłanej droga

           powietrzną z Urzędu Pocztowego Golcowa (woj. rzeszowskie) dnia 17.3.1955 roku

           do USA. Przesyłka jest ofrankowana pozioma parką znaczków Fi.715 i                    

           sześcioznaczkowym blokiem Fi. 683 o łącznej frankaturze 2, 40 zł zgodnej z taryfą.

Fot. 5 Koperta standardowych wymiarów przesyłki listowej, zwykłej, zagranicznej wysłanej

           z Urzędu Pocztowego Gliwice 1 w dniu 2.4.1957 roku do Niemiec. Przesyłka jest

         ofrankowana czteroznaczkowym paskiem poziomym Fi. 715 i Fi. 693 o łącznej

         frankaturze 2,50 zł. zgodnie z taryfą. Ostatni znaczek paska był zniszczony i odkleił się

         w czasie transportu.

Fot. 6 Dwie koperty standardowych wymiarów przesyłek krajowych, firmowych,

           urzędowych, zamiejscowych wysłanych z Urzędów Pocztowych Jedlicze w dniu

         6.5.1957 do Trzebini oraz Urzędu Pocztowego Przemyśl 1 w dniu 7.6.1957 roku do

         Krakowa. Obie przesyłki ofrankowane po jednym znaczku Fi.715 zgodnie z taryfą.

Fot. 7   Zestaw sześciu znaczków zdjętych z przesyłek z czytelnymi odbitkami datowników

             nadanych w Urzędach Pocztowych Kraków 1 i Kraków 2, Urzędach Pocztowych

           Andrychów, Bielsko Biała 2 oraz UP Cerkiewnik. Znaczki posiadają odbitki

           datowników z roku 1957 i 1958.

            Z tego krótkiego rozpoznania dotyczącego pocztowego wykorzystania znaczka

Fi.715,a także ofert pojawiających się na portalach internetowych dotyczących znaczków stemplowanych należy wnioskować, że były one dość powszechnie wykorzystywane przez użytkowników poczty do frankowania przesyłek.

             Diametralnie inaczej przedstawiają się sprawy pocztowego wykorzystania dwóch kolejnych znaczków w tym; autorskiego Czesława Słani o nominale 80 groszy oraz znaczka z widokiem Zamku na Wawelu o nominale 1,15 zł. O kolejnych znaczkach serii lotniczej będzie w następnej części naszego cyklu.

Jerzy Duda

Administrator Piotr

ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH. cz.23 a.

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 07, listopad 2022 15:39

ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH.

cz.23 a.

         Przełom lat 1953/1954 oraz pierwsze półrocze roku 1954 było dla Czesława Słani okresem intensywnej pracy w związku z przygotowaniem do emitowania przez Pocztę Polską znaczków na przesyłki lotnicze. Zaplanowano wydanie serii sześciu znaczków w stalorycie z widokami zabytkowych budowli wybranych miast w Polsce. Przyjęto projekty art. plastyka Czesława Słani w pięciu przypadkach oraz B. Brandta w jednym przypadku. Znaczki sztychowało pięciu artystów, J. Miller, St. Łukaszewski, B. Brandt, M.R. Polak oraz Czesław Słania , któremu przypadły do sztychowania dwa znaczki. A zatem wszystkie znaczki serii wydania lotniczego Fi. 715-720 wprowadzone do obiegu pocztowego 13 lipca 1954 roku są sygnowane nazwiskiem - Czesław Słania. Wraz ze znaczkami Poczta Polska wydała FDC na które składają się dwie koperty ilustrowane konturową mapą Polski z zaznaczonymi krajowymi połączeniami lotniczymi oraz kierunkami połączeń międzynarodowych z wykazem obsługiwanych miast . W dolnej części koperty znajduje się logo PL LOT. Seria znaczków i koperty FDC pokazane są na fot. 1.

           Wybór miast i obiektów historycznych których miały być przedstawione na znaczkach był poddany ocenie zespołu projektującego, a przede wszystkim musiał uzyskać akceptację Komisji Ocen Projektów Znaczków Pocztowych przy Ministerstwie Poczt i Telegrafów oraz Naczelnika Wydziału Emisji Znaczków Poczty Polskiej, którym był wówczas Maksymilian Herwich. Zapewne po długich dyskusjach wybrano następujące miasta: Paczków, Kazimierz Dolny, Kraków, Wrocław, Warszawę i Lublin. Co do wyboru Paczkowa, miasta wówczas mało znanego szerszemu ogółowi, głos zabrał sam naczelnik Maksymilian Herwich, który po odwiedzinach miasteczka powiedział: Oględziny Paczkowa przeszły wszelkie moje oczekiwania: urzeczony pięknem tego miasteczka ... stałem się gorącym rzecznikiem popularyzacji zabytków Paczkowa. W ten sposób Paczków został zarekomendowany wspomnianej Komisji i i przez nią zaakceptowany. Informacje tą znaleźliśmy w artykule autorstwa T. Graczewskiego wydrukowanym w czasopiśmie „Filatelista” nr.3, grudzień 1954 roku.

               Warto w tym miejscu przypomnieć, że po rozwiązaniu w 1950 roku wszelkich towarzystw filatelistycznych działających w Polsce oraz wstrzymaniu wydawania wszelkich czasopism i biuletynów o treści filatelistycznej, utworzono w PRL-u jedynie słuszną organizację - Polski Związek Filatelistów. Z pomocą władz partyjnych i najwyższych przedstawicieli resortu Ministerstwa Poczt i Telegrafów organizowano strukturę związku oraz kolejne zjazdy z III Zjazdem Polskiego Związku Filatelistów w 1954 roku. Po tym zjeździe, którego uczestnicy reprezentowali około 5.000 rzeszę zbieraczy znaczków pocztowych,

w październiku 1954 roku ukazał się pierwszy numer miesięcznika Polskiego Związku Filatelistów „Filatelista”. Od października 1954 roku można było zasięgać fachowej informacji dotyczącej nowości Poczty Polskiej, zapoznawać się z nowościami zagranicznymi, danymi o wystawach i interesujących odkryciach, a także z autorskimi komentarzami polskich filatelistów. Po raz pierwszy w naszym cyklu o znaczkach Czesława Słani na przesyłkach listowych możemy powoływać na polską prasę filatelistyczną.

             Projektowanie znaczków Fi. 715-720, jak się wydaje, nam laikom, polegało głównie na wyborze tematu znaczka, znalezienie najkorzystniejszego i najciekawszego, z punktu widzenia artysty i sztycharza, widoku zabytku, później przygotowanie projektu graficznego z uzupełnieniem go stosownymi napisami i cyframi. Przy wyborze tematu korzystano z istniejącej ikonografii i opracowań historycznych. Przy braku odpowiednich materiałów korzystano z usług fotografów. Można było także korzystać z powszechnie dostępnych materiałów takich jak widokówki i karty pocztowe. Materiały te często stanowiły elementy inspirujące artystę i przez niego przetwarzane według uznania.

               Czesław Słania jak również Bogusław Brandt przy projektowaniu znaczków wspomnianej serii korzystali twórczo i z powodzeniem z różnych materiałów, nie wyłączając z nich widokówek wydawanych przez różne instytucje. W dalszej części tekstu przy opisie poszczególnych znaczków z serii posłużymy się przykładami pokazując znaczek i ew. widokówkę lub fotografię które mogły inspirować artystów.

               Znaczki jak i FDC zasługiwały na uznanie. Znaczki wykonane w klasycznej technice stalorytu, perfekcyjnie sztychowane, zróżnicowane kolorystycznie z dobrze dobranymi kolorami poszczególnych znaczków, drukowane na gładkim papierze bez wyraźniejszych różnic w odcieniach – poza znaczkiem o nominale 1,55 zł – miały powodzenie u użytkowników poczty zwłaszcza prowadzących korespondencję zagraniczną. Niezrozumiałe natomiast jest, w tym kontekście, zróżnicowanie nakładu poszczególnych znaczków. Nakład autorskiego znaczka Czesława Słani o nominale 80 groszy wyniósł

1, 06 miliona sztuk, znaczka z widokiem Wawelu o nominale 1.15 zł, 221 tyś sztuk, znaczka o najwyższym nominale 1,95 zł, 511 tyś. sztuk, a nakłady pozostałych znaczków sięgały od 15 do ponad 60 milionów sztuk. Prawdopodobnie zakup wszystkich znaczków z serii był, po krótkim czasie od ich wydania, bardzo trudny. Dlatego, jak sądzimy, zainteresowaniem cieszyły się koperty FDC wykorzystywane do korespondencji po odpowiednim dodatkowym ofrankowaniu (fot. 2-5).

Fot. 2 Dwie koperty FDC wykorzystane do przesyłki listowej prywatnej, zagranicznej

           przesłanej drogą powietrzną z Urzędu Pocztowego Warszawa 33 w dniu 28.1.1955 do

           Anglii. Przesyłka była inspirowana filatelistycznie i posiadała na rewersie znaczki

           opłaty za przesyłkę które się nie zachowały (odpadły pozostawiając ślady na

           kopercie).

Fot. 3 Koperta FDC ze znaczkami Fi. 715-717 wykorzystana do przesyłki listowej prywatnej,

         zagranicznej poleconej z erką w postaci odbitki pieczątki z numerem z numeratora

         przesłanej drogą powietrzną z Urzędu Pocztowego Tarnów 1 w dniu 7.6.1956 do USA.  

         Przesyłka ofrankowana znaczkami dodatkowej opłaty Fi. 696 i 697 o łącznej wartości

         1,70 zł. Niedopłata według ówczesnej taryfy wynosi 5 groszy.

Fot. 4 a, b Koperta FDC ze znaczkami Fi 718-720 wykorzystana do przesyłki listowej,

           zagranicznej, poleconej z erką w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym

           numerem, przesłanej droga powietrzną z Urzędu Pocztowego Łódź 10 w dniu

           25.11.1954 do Belgii. Przesyłka jest ofrankowana na rewersie znaczkami:

           Fi. 697,556, 558.663 oraz znaczkami wycofanymi z obiegu Fi. 508 i 438.

           Ofrankowanie wynosi 2,40 zł.

Fot.5   Koperta FDC ze znaczkami Fi. 715 –717 wykorzystana do przesyłki listowej,

           prywatnej, zagranicznej przesłanej drogą powietrzną z Urzędu Pocztowego

           Warszawa 31 w dniu 16.8.1955 do Anglii. Przesyłka jest ofrankowana dodatkowo

           znaczkiem Fi.772.

           Na kolejnej fotografii 6 prezentujemy unikatową całość pocztową zapewne o wartości pamiątkowej o czym stanowi jej ofrankowanie.

Fot 6. Koperta standardowym wymiarów przesyłki listowej, zagranicznej, poleconej z erką

           w postaci odbitki pieczątki (bez numeru) przesłanej z Urzędu Pocztowego Poznań 1

           w dniu 1.2.1955 roku do Francji z poprawionym adresem przez urzędnika

           pocztowego. Przesyłka jest ofrankowana trzema seriami znaczków; Fi 721-722,

           Fi. 737-739 oraz Fi. 715-720. Przesyłka była u adresata 9.2.1955 o czym świadczy

           odbitka datownika odbiorczego.

             Na zakończenie tej części przykład wykorzystania znaczków serii lotniczej dla nadania całości pocztowej specjalnego znaczenia, bo przecież nie wszystkie znaczki były potrzebne do prawidłowego ofrankowania przesyłki.

Fot. 7 Koperta lotniczego listu pocztowego ze znakiem opłaty, samolot nad portem w Gdyni

         Fi. t. II 17 a, przesyłki listowej, zagranicznej poleconej z erką w postaci odbitki

         pieczątki z odręcznie wpisanym numerem przesłana z Urzędu Pocztowego Warszawa

         34 w dniun21.1.1956 roku do Izraela. Koperta ofrankowana trzema znaczkami Fi. 716,

         718 i 720 o łącznej wartości 4,80 zł. Ofrankowanie przekracza ponad dwukrotnie taryfę.

           O poszczególnych znaczkach z serii lotniczej i ich pocztowym wykorzystaniu napiszemy w kolejnej części 23b naszego cyklu.

                                                                                                          Jerzy Duda

                                                                                               Administrator Piotr

ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH. cz.22.

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 28, październik 2022 08:37

ZNACZKI CZESŁAWA SŁANI NA PRZESYŁKACH LISTOWYCH.

cz.22.

           Po upływie jednego miesiąca od ukazania się znaczka projektowanego przez Czesława

Słanie z wizerunkiem Romana Pazińskiego, o którym pisaliśmy w części 21, Poczta Polska wprowadziła 10 listopada 1953 roku do obiegu pocztowego serię trzyznaczkową wydania zwyczajnego „Rok Odrodzenia” Fi. 683-685 (fot.1)

             Rok 1953 władza komunistyczna ustanowiła Rokiem Odrodzenia i Rokiem Kopernika. Obchody Roku Odrodzenia rozpoczęły się w maju 1953 roku uroczystym posiedzeniem Komitetów Honorowych Roku Odrodzenia i Roku Kopernika. Na zakończenie posiedzenia Komitetu Roku Odrodzenia przyjęto następującą uchwałę (cytujemy za; Hanna Filipkowska – Kronika życia literackiego w PRL-u 1953): Rok 1953 – Rok Odrodzenia Polskiego – pogłębi naukowo znajomość epoki, ukaże nasz wkład do kultury ogólnoludzkiej

i udział w walce o postęp, zaznajomi najszerszy ogół społeczeństwa ze zdobyczami tej epoki i umocni więź narodu budującego socjalizm – z wiekowymi tradycjami postępu jak również z przodującymi obecnie w świecie siłami postępu i socjalistycznego budownictwa. Jak widać nawet Rok Odrodzenia nie mógł się obejść bez „socjalizmu, sił postępu i socjalistycznego budownictwa”.Obchodom nadano znaczny rozmach. W kraju odbywały się sesje naukowe - m.in. zorganizowana przez Polską Akademie Naukw Warszawie - odsłaniano obeliski

i tablice pamiątkowe, przygotowywano okolicznościowe akademie w wielu ośrodkach kultury, wystawy druków i dzieł autorów z okresu renesansu, wydawano w dużych nakładach ich dzieła.

                 Poczta Polska upamiętniła Rok Odrodzenia wydaniem wspomnianej serii Fi. 683-685 ze znaczkiem projektowanym i sztychowanym przez Czesława Słanie. Na znaczku tym znalazł się widok Dziedzińca Zamku na Wawelu uznanego za perłę Renesansu w Polsce. Budowniczym dziedzińca był Franciszek Florentczyk, architekt włoski, a budowlę zakończono w latach 40. XVI wieku. Karol Estreicher tak pisał o dziedzińcu w 1931 roku w Przewodniku po Krakowie: Na wzór pałaców włoskich zbudował Franciszek Florentczyk wielki podworzec, zamknięty dokoła arkadami. Kolumny parteru i I p. dźwigają łuki arkad, kolumny drugiego p. podpierają belkowanie dachu zapomocą pośrednich dzbanów. Architekt włoski osiągnął w podworcu efekt lekkości i swobody konstrukcyjnej, pełną harmonię, tak cenioną w czasach renesansu... Niegdyś przedstawiał się dziedziniec znacznie wspanialej. Różnokolorowa, polewana dachówka pokrywała dachy, kolumny były malowane, fryzy kryły się pod arkadami, u góry wystawały rynny z głowami smoków.

                   Dziedziniec i arkady od czasu przywrócenia ich pierwotnej postaci, po dewastacji przez kolejne wojny, a głównie przez wojska pruskie i austriackie, które zamieniły Zamek na koszary wojskowe i lazaret, stały się motywem wielu prac malarskich

i fotograficznych. Motyw ten był wykorzystywany przez wydawców widokówek i kart pocztowych. Przykłady pokazane są na fot.2.

                   Znaczek Fi. 684 jest ze wszech miar interesujący bowiem jest pierwszą pracą Czesława Słani z wykorzystaniem motywu krakowskiego, także pierwszym, którego nakład wyniósł prawie 95 mil. sztuk oraz drugim znaczkiem jego autorstwa znanym z żartu , po odkryciu którego, wyraźnie wzrosło zainteresowanie znaczkami sygnowanymi przez artystę.

                     Znaczek o nominale 80 groszy wprowadzony do obiegu 6.11.1953 roku jest

w kolorze brunatnofioletowym i ma wymiary 31,25 x 25,5 mm przy wielkości rysunku 27,7 x 21,8 mm. Wydrukowany został na papierze bezdrzewnym białym gumowanym przed drukiem fot. 3.

               Po niedługim czasie od jego ukazania się filateliści skrzętnie oglądający znaczki, również pod lupą, znaleźli coś co przykuło ich uwagę. Znaczek oglądany pod dużym powiększeniem odsłonił tajemnicę sztycharza. Nad drugim oknem, drugiego piętra lewego skrzydła dziedzińca znaleziono napis PILCH. Okazało się, że Czesław Słania swoim niezwyczajnym kunsztem i precyzją umieścił tam nazwisko swojego przyjaciela (fot.4).

               Po roku 1958, w którym obchodzono 400 lecie Poczty Polskiej i w którym ukazała się książka 400 lat Poczty Polskiej wydana przez Ministerstwo Łączności w Wydawnictwie Komunikacyjnym, zaczęły się pojawiać się na rynku filatelistycznym, znaczki cięte i ząbkowane w kolorze bladoniebieskim z widokiem Dziedzińca Zamku na Wawelu. Jeden
z przykładów podany na fot. 5.

               W cytowanej książce znalazły się barwne wkładki i tablice wykonane w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych z reprodukcjami znaczków, w tym także znaczka

z widokiem Dziedzińca Zamku na Wawelu w zmienionym kolorze. Znaczek z tablicy nr 1 był wycinany i oferowany jako unikat zarówno cięty jak i z prywatnym ząbkowaniem.

                   Sprawa pocztowego wykorzystania znaczka Fi. 684 była już rozpatrywana na klubowej stronie internetowej we wrześniu 2021 roku oraz styczniu 2022 roku. W pierwszym artykule Jeszcze o poszukiwaniu przez Klub Cracoviana całości pocztowych ofrankowanych znaczkami z motywem krakowskim zaprezentowaliśmy 6 całości ofrankowanych wspomnianym znaczkiem, w drugim zaś Przykłady pocztowego wykorzystania znaczka Fi.684 zaprezentowaliśmy 12 takich całości pocztowych. Dlatego obecnie uzupełnimy materiał kolejnymi siedmioma walorami, które uzyskaliśmy m. in. od Kol. Kol. Miłosza Rzadkosza i Andrzeja Fischera, którym za użyczenie ich serdecznie dziękujemy.

Fot. 6 Koperta o wymiarach 160 x 115 mm przesyłki listowej prywatnej, zagranicznej

           przesłanej droga powietrzną z Urzędu Pocztowego Szczecin 2 w dniu 12.7.1958 roku

         do USA. Przesyłka jest ofrankowana dzisięcioznaczkowym blokiem Fi.673, jednym Fi.

         674 oraz jednym Fi.684. Łączna frankatura wynosi 6,15 zł. Frankatura zależna od

         ciężaru przesyłki która nie jest znany.

Fot. 7 Koperta standardowych wymiarów przesyłki prywatnej, zagranicznej, poleconej z erką

           w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym numerem wysłanej z Urzędu

           Pocztowego Świeradów Zdrój w dniu 14.9. 1954 roku do Niemiec (NRD). Przesyłka

           dotarła do adresata 29.9.1954 roku o czym świadczy odbitka datownika odbiorczego.

           Przesyłka jest ofrankowana dwoma znaczkami Fi. 684 i 706 o łącznej frankaturze

           1,60 zł zgodnej z taryfą.

Fot. 8 Koperta standardowych wymiarów przesyłki prywatnej, zagranicznej, poleconej z erka

           w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym numerem przesłanej droga

           powietrzną z Urzędu Pocztowego Kłodawa w dniu 8.3.1965 rok do Francji. Przesyłka

           jest ofrankowana parka pionowa Fi. 684 i Fi. 683 o łącznej frankaturze 1,80 zł.

Fot. 9 Koperta firmowa z okienkiem przesyłki krajowej urzędowej, poleconej z erką

           w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym numerem wysłana z Urzędu

           Pocztowego Pionki dnia 23.9.1954 roku do Jeleniej Góry. Przesyłka ofrankowania

           zgodnie z taryfa znaczkami Fi.683 i 543 o łącznej wartości 1,55 zł.

Fot. 10 Koperta standardowych wymiarów przesyłki prywatnej, zagranicznej, poleconej z

             erką w postaci odbitki pieczątki z odręcznie wpisanym numerem wysłanej z Urzędu

             Pocztowego Złotoryja w dniu 2.3.1954 do Argentyny. Przesyłka jest ofrankowana

             pionową parką Fi. 683 oraz Fi.637 i 534 o łącznej wartości 1,75 zł. Przesyłka

             powyżej 20 gramów to nadpłata 10 groszy.

Fot. 11 Koperta lotnicza (lotniczy list pocztowy) ze znakiem opłaty jak na znaczku 590

           –samolot nad portem w Gdyni z sygnaturą (V-1953) wykorzystana do przesyłki

           listowej przewiezionej droga powietrzną z Urzędu Pocztowego Wołomin w dniu

           23.4.1954 do USA. Przesyłka ofrankowana dodatkowymi dwoma znaczkami Fi. 683 i

           697 o łącznej wartości 2,30 zł. Nadpłata o wartości znaczka na kopercie.

Fot.12 Znaczek Fi. 683 wykorzystany do odbitki datownika ręcznego, jednodniowego

           stosowanego z okazji Wielkiego Festynu Kultury na Opolszczyźnie w dniu                           

           20 VI 1954 uznawany za rzadki (kat. Myślicki nr 54 013).

         Znaczek Fi.683 wydany w dużym nakładzie do tego jeszcze w wydaniu zwyczajnym miał, jak można przypuszczać na podstawie zebranych materiałów, powodzenie

u użytkowników poczty. Wykorzystywany był głównie do frankowania przesyłek krajowych, ale widać go również na przesyłkach zagranicznych w różnym zestawieniu frankatury mieszanej. Odkryty przez filatelistów żart sprawił zainteresowanie w środowisku kolekcjonerów natomiast nie wpłynął – jak się wydaje – na upowszechnienie znaczka jako frankatury.

Jerzy Duda

 Administrator Piotr