Witold Chomicz i jego graficzne dzieła w filatelistyce i kartofilii.
- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 11, październik 2012 09:38
Dnia 5 października w Muzeum Narodowym w Krakowie miało miejsce otwarcie wystawy z cyklu Graficy z Krakowa pt. „Witold Chomicz 1910 – 1984”. Na wystawie prezentowane są prace artysty ze zbiorów p. Ministra Ziyada Raoofa w bardzo szerokim wyborze zarówno pod względem tematycznym jak i warsztatowym. Na wystawie znalazły się obrazy, rysunki, plakaty, druki reklamowe, projekty witraży oraz druki typograficzne, zaproszenia, a także znaczki i kartki pocztowe projektowane przez Chomicza. Tym ostatnim zarówno na wystawie jak i w obszernym katalogu wystawy przygotowanym przez kuratorkę wystawy p. Magdalenę Laskowską poświęcono niewspółmiernie mało miejsca w stosunku do ich znaczenia dla polskiej filatelistyki i dla filatelistów. Niektórzy z nich serię pt. „Miasta polskie” emitowaną w latach 1960 – 61 uznają za szczytowe osiągnięcie emisyjne Poczty Polskiej zresztą nie tylko tego okresu. Dlatego postanowiłem uzupełnić informacje dotyczące działalności Witolda Chomicza w zakresie projektowania znaczków, kartek pocztowych oraz różnego rodzaju druków związanych z krakowską, a zarazem polską filatelistyką. Działalność tą zasygnalizowano w artykułach drukowanych w prasie filatelistycznej ( J. Duda; Witold Chomicz zapomniany projektant polskich znaków pocztowych; „Filatelista Małopolski” nr 3( 68) z 2008 roku) oraz w czasopiśmie Uniwersytetu Jagiellońskiego „Alma Mater” nr 112 z 2009 roku – „Duch krakowskiego bibliofilstwa „
W dorobku „ filatelistycznym” Witolda Chomicza znalazły się projekty znaczków, kopert i kart korespondencyjnych realizowanych w latach 1955- 1982 . Do projektowanych przez niego znaczków, wydanych przez Pocztę Polską w latach 1955 – 1961 zalicza się następujące emisje:
- rok 1955, 16 czerwca – Wydanie okolicznościowe z okazji Dni Krakowa 3 znaczki pocztowe o wartościach 20 gr. , 40 gr., 60 gr. z postacią Lajkonika.. Łączny nakład znaczków wyniósł 11 419 800 sztuk.( nr. kat. Fischera 775 – 777)
- rok 1960, 25 listopad - Wydanie standardowe „Historyczne miasta w Polsce” zawierające 18 znaczków prezentujących ciekawe widoki wybranych miast . Wartości znaczków są w przedziale od 5 gr. do 5.60 zł. Łączny nakład wszystkich wartości wyniósł 1 641 680 000 sztuk w tym np. nakład znaczka o wartości 60 gr. wyniósł 638 830 000 sztuk. ( nr. kat. Fischera 1044 – 1061)
- rok 1961, 12 maja - wydanie uzupełniające do historycznych miast w Polsce zawierające dwa znaczki o wartości 60 gr. i 90 gr. o łącznym nakładzie 6 220 000 szt. ( nr. Fi 1084 – 1085)
- rok 1980, 20 sierpnia - znaczek wydany z okazji 450 rocznicy urodzin Jana Kochanowskiego w nakładzie 11 382 000. ( nr Fi.. 2564)
W zakresie kopert ( Ck) są to następujące projekty wykorzystane przez Pocztę Polską:
- rok 1961, 31 stycznia - Koperta ze znaczkiem opłaty o rysunku znaczka z historycznych miast w Polsce przedstawiająca panoramę Kalisza. o wartości 80 (60) gr. miała w latach 1961 – 1962 dziewięć wydań o łącznym nakładzie 13 408 300 szt. ( nr. Fi Ck 33)
- rok 1964, 27 kwietnia - Koperty – wydanie okolicznościowe dla uczczenia jubileuszu 600 lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego ze znakiem opłaty projektowanym przez W. Chomicza .
Trzy koperty o łącznym nakładzie 3 039 700 szt. (Fi 38-40)
W zakresie kart korespondencyjnych ( pocztowych Cp )są to następujące projekty, wykorzystane w latach 1960 – 1982 przez Pocztę Polską :
- rok 1960, 19 kwietnia - Wydanie zwyczajne kart do obrotu krajowego. Na znaczkach opłaty – charakterystyczne budowle zabytkowe miast polskich w ujęciu historycznym . Wydano kart z ośmioma miastami i w latach 1960 – 1963 było maksymalnie 10 wydań ( liczba różna w zależności od miasta) o łącznym nakładzie 40 573 200 szt. ( nr Fi 178 – 185)
- rok 1960, 6 czerwca - Karty z rysunkami na znaku opłaty przedstawiającymi charakterystyczne budowle zabytkowe miast polskich w ujęciu historycznym. Na stronie nieadresowej – herb województwa wraz z nazwą tegoż w ornamencie opartym na zdobnictwie ludowym danego regionu. Wydano karty z siedemnastoma województwami w jednym nakładzie ogółem 305 900 szt. ( nr Fi 188 – 204)
- rok 1967, 15 grudnia – Karta wydana z okazji Międzynarodowego Roku Turystyki. Na znaku opłaty zespół obronny Bramy Floriańskiej na tle panoramy Krakowa. Nakład karty wyniósł 102 301 szt. ( nr Fi 363)
- rok 1972, 10 lipca – Karta wydana z okazji 500 lecia urodzin Mikołaja Kopernika. Na znaku opłaty portret Kopernika. Wydana w czterech wersjach ( trzech wersjach napisów) po 200 000 każda ( nr Fi 522)
- rok 1972, 18 września - Trzy karty przedstawiające na znakach opłaty wielkich uczonych z kręgu M. Kopernika ( Galileo Galilei, Johannes Kepler, Isaac Newton). Nakład łączny kart 821 000 sztuk.( nr Fi 532 – 534)
- rok 1980, 20 sierpnia – Karta wydana z okazji 450 rocznicy urodzin Jana Kochanowskiego. Na znaku opłaty portret Kochanowskiego Nakład w pięciu wydaniach – od 1980 do 1982 roku wyniósł 7 776 500 szt.( nr Fi 765)
- rok 1981, 30 grudnia – Karta do korespondencji krajowej. Na znaku opłaty Pan Twardowski - legenda ; wydana w nakładzie 530 000 szt.( nr Fi 805)
- rok 1982, 15 kwietnia – Karta do korespondencji zagranicznej . Na znaku opłaty przedstawiony jest taniec Lajkonika. Karta wydana w nakładzie 322 000 sztuk.( nr Fi 809)
- rok 1983 , 16 marca – Karta wydana z okazji 450 rocznicy urodzin Jana Kochanowskiego. Na znaku opłaty jest portret Kochanowskiego Nakład w 6 wydaniach, w latach 1983 – 1984, wyniósł 17 083 500 sztuk. ( nr Fi 824)
Zaprojektował również kartki korespondencyjne składające się na cykl „Zwyczaje, obrzędy i legendy Krakowa” wydane w 1955 roku Nakładem Obywatelskiego Komitetu „Dni Krakowa” . Wydano łącznie osiem kartek w nakładzie po 15 tyś. szt. każda. Wraz z naklejonymi znaczkami i okolicznościowym stemplem stanowiły pamiątkę z Dni Krakowa.
Witold Chomicz był również projektantem karnetu Dni Krakowa, a później współpracował z krakowskimi filatelistami przy organizowaniu znaczących uroczystości z okazji 75. lecia filatelistyki polskiej organizowanych w Krakowie w 1968 roku.
Podsumowując liczbę wydanych przez Pocztę Polską walorów filatelistycznych projektowanych przez Witolda Chomicza otrzymujemy ok. 1 754 534 000 sztuk. Sądzę, że ta liczba, przekraczająca znacznie miliard siedemset milionów {!}walorów przygotowywanych i drukowanych na podstawie projektów artysty, stawia go w czołówce projektantów ostatnich sześćdziesięciu dwóch lat.
Witold Chomicz urodził się 1. XI 1910 roku w Kijowie. Od najmłodszych lat przebywał w środowisku polskiej inteligencji skupionej wokół, założonej przez ciotkę Witolda Marię Gieryńską, szkoły malarskiej w tym mieście dla licznej kolonii polskiej. Z okresu wczesnej młodości wywodzi się także znajomość z Karolem Homolacsem i Konradem Krzyżanowskim. Po powrocie do kraju w 1920 roku, Chomiczowie zamieszkali w Lublinie, który wywarł na Witoldzie duże wrażenie i w którym dwukrotnie wystawiał swoje młodzieńcze prace na wystawach w 1924 i 1927 roku. Były to studia architektoniczne starego Lublina, o których wspominał z dużym sentymentem w 1969 roku na łamach czasopisma „Architektura”. Od 1927 roku studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, a po jej ukończeniu ( absolutorium uzyskał na Wydziale Grafiki) przeniósł się do Warszawy gdzie kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych z zakresu malarstwa u prof.. Karola Tichego oraz z zakresu grafiki między innymi u Władysława Skoczylasa, Edmunda Bartłomiejczyka i Bonawentury Lenarta. Okres lat 1934 do 1939 wypełniony był podróżami po Europie i Azji, które traktował jako uzupełnienie swojego wykształcenia oraz pracą naukową bowiem był asystentem na Wydziale Grafiki Użytkowej Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, a po roku 1937 kierownikiem Wydziału Grafiki Użytkowej Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych. W czasie okupacji niemieckiej zajmował się tajnym nauczaniem, oficjalnie będąc nauczycielem w Szkole Drukarstwa i Rzemiosł (1939 – 1943). Po wojnie podjął pracę przy organizowaniu Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Krakowie, w której prowadził zajęcia. Po połączeniu Szkoły z Akademią Sztuk Pięknych w 1950 roku, został jej profesorem i prorektorem. W latach 1950 do 1980 prowadził Katedrę Projektowania Książki ( w innych źródłach Katedrę Grafiki Książki) uzyskując w 1975 roku tytuł profesora zwyczajnego.
W twórczości Chomicza można wyróżnić przynajmniej trzy charakterystyczne okresy. Pierwszym, niezwykle płodnym, który przyniósł artyście sławę, był okres lat 30. do 1939 roku. Wówczas to wsławił się znakomitymi plakatami reklamowymi związanymi z Krakowem oraz reklamującymi polską sztukę ludową z nawiązaniem do targów kalwaryjskich. Plakaty wydawane z okazji Dnia Krakowa drukowane były w 18 językach i sławiły Kraków , jego urok, gościnność jego mieszkańców na prawie wszystkich kontynentach. Za swoją działalność artystyczną uzyskał wiele najwyższych nagród na ogólnopolskich konkursach na plakaty turystyczne. Był także laureatem nagrody Prezydenta Miasta Krakowa za całokształt działalności artystycznej przyznanej mu w 1938 roku. Wielkie znaczenie w jego twórczości poza projektami plakatów, miały także; drzeworyt, litografia czarno-biała i barwna oraz malarstwo. Z tego okresu znana jest również jego działalność publicystyczna i popularyzatorska. W 1939 roku wydana została praca stanowiąca ciekawy druk bibliofilski pt. Współczesne zagadnienia plastyczne sztuki religijnej w Polsce. W drugim okresie trwającym od zakończenia wojny do końca lat 70. znaczącą rolę w twórczości Chomicza odgrywały sprawy związane z projektowaniem książki. Kontynuując swoją działalność w zakresie malarstwa i grafiki wiele czasu poświęcał sprawom grafiki książkowej, zarówno książki nakładowej jak i bibliofilskiej, a także wydawnictw specjalnych, reklamowych i akcydensowych. Był cenionym bibliofilem, związanym z Rycerskim Zakonem Bibliofilskim z Krakowa, w którym w latach 1950 – 1962 piastował godność kanclerza zakonu i dla którego przygotowywał wiele druków zaproszeń oraz okazjonalnych drzeworytów odbijanych w dawnej drukarni Muzeum Przemysłowego mieszczącego się w tym samym budynku co siedziba Zakonu to znaczy w Krakowie przy ulicy Smoleńsk 9. Katedra, którą prowadził Chomicz nazywana była „Oficyną Białego Kruka”. Okres 1945 – 1970 był dla twórcy bogaty w wydarzenia artystyczne, wystawy krajowe i zagraniczne zarówno indywidualne jak i zespołowe. W tym okresie powstały także jego najlepsze projekty walorów filatelistycznych o czym już było wcześniej.
Trzeci okres twórczości, który przypadł na ostatnie lata życia artysty, to fascynacja witrażem. Początki zainteresowania tą formą sztuki pojawiły się u Chomicza już około 1964 roku i to z okazji powierzenia mu opieki plastycznej nad oprawa jubileuszu 600 lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Powstał wówczas, niezrealizowany wówczas pomysł i projekt zbudowania w oknach Collegium Novum witraży przedstawiających panoramę polskiej historii nauki i sztuki. Pomysł został częściowo zrealizowany w późniejszym czasie ( 1979) i co jest najważniejsze wykonany został w całości przez samego Chomicza w zakładzie Karola i Mieczysława Paczków w Podgórzu. Witraże projektu artysty znajdują się także w oknach w aptece „Pod Orłem”.
Witold Chomicz za życia był doceniany, bowiem otrzymywał nagrody, wyróżnienia za swoje prace, a także odznaczenia państwowe. Na pogrzebie w 1984 roku żegnano go hejnałem krakowskim chociaż nie był Krakowianinem z urodzenia. W kilka lat po śmierci, artysty pojawiały się wspomnieniowe artykuły w prasie m. innymi Tadeusza Bedanrskiego, „Witold Chomicz. W pierwszą rocznicę śmierci”, drukowany w „Życiu Literackim” również T. Bednarskiego – „Witod Chomicz – malarz Krakowa. W 10 lecie śmierci” drukowany w Czasie Krakowskim w 1994 roku. W 1989 powstała praca magisterska K. Strejch pt. „Witold Chomicz jako grafik książki” pisana pod kierunkiem prof. dr hab. Bartłomieja Szyndlera i obroniona w Uniwersytecie Marii-Curie Skłodowskiej , wcześniej bo w 1985 roku pokazano bogaty dorobek artystyczny Chomicza na wystawie w Muzeum Okręgowym w Sandomierzu.
Prezes Klubu - dr inż. Jerzy Duda
Kraków i "Cracoviana" górą.
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 01, sierpień 2012 11:33
Nie ma chyba na świecie drugiego miasta w którym, w ciągu niespełna dwóch lat, powstały trzy dzieła malarskie o tematyce filatelistycznej. Tylko Kraków może pochwalić się dzisiaj trzema udanymi obrazami wykonanymi przez trzech uznanych artystów malarzy, które powstały z inspiracji prezesa Klubu „Cracoviana” Jerzego Dudy oraz znanego filatelisty, kolekcjonera i wydawcy Władysława Andreasika.
W połowie roku 2010, na jednym ze spotkań towarzyskich u pana Władysława, w którym miałem przyjemność brać udział, prezes Klubu „Cracoviana” wspomniał o kilku dziełach malarskich o tematyce filatelistycznej. Jednym z nich jest obraz autorstwa Gregorio Sciltiana, wystawiony w paryskim salonie malarstwa w 1949 roku. Wykorzystany został on przez pocztę Kuby do wydania znaczka pocztowego, ilustrowanej koperty i karty maksimum w 1968 roku z okazji „Dnia znaczka”. Prezes z żalem podkreślił brak rodzimego dzieła sławiącego ten rodzaj kolekcjonerstwa. Zebranym udzielił się smutek, który jednak szybko minął bowiem kol. Władysław rzucił hasło zmniejszenia dystansu do Europy również w zakresie promocji filatelistyki poprzez dzieło malarskie i zadecydował, że takowe powstanie i to w przeciągu krótkiego czasu przy jego finansowym wsparciu. Autor pierwszego dzieła został błyskawicznie wybrany, a został nim artysta plastyk, absolwent krakowskiej ASP Michał Kiełbasiński, bywalec towarzyskich spotkań. Po wielu dyskusjach, wykonanych szkicach i kilku sesjach pozowania modeli powstał obraz z aplauzem przyjęty przez grono filatelistów, kolekcjonerów i artystów uczestników spotkań u kol. Władysława. Obraz olejny o wymiarach 80 x 60 cm został sfotografowany i stał się tematem prywatnie wydanej widokówki ( fot. 1).
Drugi obraz powstał w krótkim czasie po pierwszym, niejako w odpowiedzi na poprzednie zamówienie. Autorem obrazu jest wybitny artysta malarz, scenograf, autor kilku książek, znany w krakowskich , i nie tylko, kręgach miłośników sztuki Kazimierz Wiśniak.
Jego „Filatelista” został potraktowany z pewną dozą humoru podkreślonego zarówno przez rzucające się w oczy podobieństwo autora do postaci na obrazie, jak i włączenie do tematu kota bawiącego się ptaszkiem na znaczku pocztowym. Również i ten obraz - akryl na płótnie o wymiarach 38 x 46 cm – stał się tematem kolejnej widokówki ( fot. 2). Wydawało się, że „rynek” dzieł malarskich o tematyce filatelistycznej został wypełniony. Pojawił się jednak w prasie filatelistycznej - „ Filatelista” nr 10/2010 artykuł o działaniach mających na celu przetrwanie filatelistyki i wówczas okazało się, że nie ma jeszcze dzieła malarskiego przedstawiającego dzieci zajmujących się znaczkami pocztowymi. Do namalowania takiego dzieła wytypowany został wieloletni przyjaciel domu, artysta malarz pochodzący z Ukrainy, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Odessie i Kijowie, mieszkający w Polsce , Vladimir Nicolin. Również i ten obraz olejny na którym malarz przedstawił siostry Julię (8 lat) i Sopfie (5 lat) Krane bawiące się znaczkami pocztowymi stał się tematem wydanej przez wydawnictwo Vandre widokówki ( fot. 3).
W ten oto sposób Kraków stał się miastem posiadającym największą liczbę dzieł malarskich o tematyce filatelistycznej. A może ktoś z Internautów posiada wiadomości o innych dziełach i innych miastach w których filatelistyka promowana jest poprzez prace artystów?
Maciej Rudy
Filatelista Małopolski
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 20, czerwiec 2012 08:24
Mamy przyjemność poinformować, że ukazał się nowy numer czasopisma Małopolskiego Okręgu Polskiego Związku Filatelistów w Krakowie "Filtatelista Małopolski". Poniżej zamieszczamy skan okładki oraz spisu treści.
Po dalsze informacje prosimy o kontakt na klubowy adres mailowy.
Prezes Klubu - dr inż. Jerzy Duda