Burzenie pomnika Adama Mickiewicza na przesyłce listowej
- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 20, luty 2020 15:59
CIEKAWOSTKI
Burzenie pomnika Adama Mickiewicza
na przesyłce listowej
Dla zdobycia funduszy Rząd Emigracyjny w Londynie wprowadził 15 grudnia 1941 roku do obiegu pierwszą serie znaczków pocztowych, które mogły być używane w określonych dniach kilka razy do roku w Agencjach Pocztowych na jednostkach Polskiej Marynarki Wojennej, a od 1 kwietnia 1942 roku również na jednostkach Polskiej Marynarki Handlowej. W katalogu Fischera na rok 2020 seria ta podana jest pod tytułem: Wydania Rządu na emigracji (s. 88) i opisana „Zniszczenia dokonane przez Niemców w Polsce: wojsko polskie w Wielkiej Brytanii” oraz oznaczona numerami od A338 do H 338. W ośmioznaczkowej serii jest znaczek C338 o nominale 25 groszy na którym przedstawiono moment burzenia pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie.
Na fot.1 prezentowana jest koperta o wymiarach 136x108 mm przesyłki listowej, poleconej z erką w postaci odbitki pieczątki Agencji Pocztowej Polskiej Marynarki Wojennej z numerem wpisanym odręcznie 884 również z odbitką pieczątki cenzury wraz z podpisem
oraz datą. Przesyłka jest ofrankowana czteroznaczkowym blokiem C338. Znaczki są skasowane typowym datownikiem prostokątnym o wymiarach 50x29 mm, z datą 15 XII 1941. Ofrankowanie jest zgodne z ówczesna taryfą, która do tego rodzaju przesyłki wynosiła 1,00 zł ( list do 20 gramów 55 groszy, a za polecenie 45 groszy).
Pomnik Adama Mickiewicza został zburzony 17 VIII 1940 roku, a jego części wywieziono na złom. Po wojnie 12 VI 1946 roku odnaleziono na przedmieściach Hamburga wszystkie figury. Pomnik został odtworzony z zachowanych części, odtworzono również głowę której nie odnaleziono. Rekonstrukcję odsłonięto 26 XI 1955 roku w 100. rocznicę śmierci poety.
Inicjatorami wzniesienia pomnika Adama Mickiewicza byli krakowscy studenci. Wykonany według projektu Teodora Rydygiera, ufundowany ze składek społeczeństwa został odsłonięty w 100. rocznicę urodzin poety 16 VI 1898 roku. Postać poety otaczają na cokole cztery symboliczne grupy postaci: kobieta symbolizuje Ojczyznę, starzec nauczający chłopca to Nauka, mały wojownik z mieczem i tarcza to Patriotyzm, Poezja dziewczyna z lutnią. Pomnik od momentu odsłonięcia wzbudzał krytyczne opinie. Negatywnie o jego urodzie wypowiadali się m.in. Bolesław Prus.
Jan Izydor Sztaudynger napisał o nim fraszkę:
Znowu go postawiono pomiędzy zabytki
i stoi sobie kochany i brzydki.
Z Encyklopedii Krakowa i Małej encyklopedii Krakowa
Wybrali: Jerzy Duda i administrator strony Piotr